Stormmærin

(Hér á eftir koma mörg ástarljóð) 

Stormmærin

Hýr og stillt hér stendur þú

stormamærin, fögur nú,

lipur ert í lundu.

 

Gæskan eykst í brjósti brátt,

blíðan tekur undir sátt,

lofar landsins grundu.

 

Gleðst hér allt og grær um kring,

grund og sær í ljósum hring

leiftra á ljúfri stundu.

 

Hjá þér situr sumartíð,

sæl er hlýjan undurblíð,

létt nú lengur næðir.

 

Í fjallabrekku sæll ég syng,

sindra grös og krækilyng,

mjög það mannlíf glæðir.

 

Birtist víðátta himinhá

hærra sér en fjöllin blá,

einlæg óskin græðir.

 

Styður góðvild gæfu þá

glöggt er rætist heillaspá,

frjósemd orða fræðir.

 

Meðan vonin vekur oss,

vill hún ljúfan gefa koss,

varmi um veröld flæðir.

 

Bjarni Theódór Rögnvaldsson