Fagnaðarljóð (ort til Góðtemplara)

 

Glaðlyndi, hinn gáskafulli máttur,

glæðir mannsins þel og vermir lund.

Reyndu því að vera í sinni sáttur,

sækja fram á ný er hlýnar mund.

 

Stöðuglyndið helst er hjartans þáttur,

til heilla og veitir skjól á ævistund.

Að gleðja aðra er gæfumanna háttur

Guðs á vegi er styrkir dagsins fund.

 

Þá er gott að geta sæll í lundu

með góðum unað hér í stakri ró,

numið hvers manns ósk á eigin grundu

einlægur með bróðurþelið nóg.

 

Trúfesti sem Guð vor okkur gefur,

í góðu starfi lifir björt og skýr.

Gerðu vel er lífsins ljós þú hefur,

lyftu því sem innra fyrir býr.

 

Á meðan hugur viljakraftinn virkir

veraldar á slóð að morgni dags

góða landið gefur þeim sem yrkir

glóbros fögur allt til sólarlags.

 

Enn skal hvetja, heillaráðin veita,

hefja af kæti léttan félagsbrag,

gæðastörfum beint til sigurs beita

brátt svo komist allt í fyllsta lag.